Herken jij het ook dat je steeds opnieuw botst op oude patronen, belemmerende en beperkende gedachten en blijf je vaak hangen in negatieve en onzekere gevoelens?

Wist je dat jouw cognitieve brein als een innerlijke criticus werkt? Zoals een duiveltje dat je steeds vanalles influistert?Jouw brein heeft -bij iedere nieuwe (lees bedreigende) situatie of gedachte- een veroordelende mening. Zo brengt het je aan het twijfelen aan je eigen kunnen en praat het je angst aan. Zo denk je al snel: ‘Wat een stom idee, ik zal maar gewoon doen’ of ‘Als ik hier op in ga, wat gaan ze dan wel niet van mij denken?’ en zo wimpel je de gedachte of de nieuwe situatie maar snel af en laat je je leiden door je veroordelende brein.

Dit is een onbewust proces, dat je vaak niet eens door hebt. Probeer dit proces, deze innerlijke saboteurs te herkennen en merk hoe vaak je dit per dag doet en hoe vaak je jezelf hierdoor klein houdt. Ze houden je tegen om ten volle te leven en ze staan een gezond, gelukkig, liefdevol, energiek en succesvol leven in de weg.

Jouw innerlijke saboteurs en dus belemmerende gedachten hebben te maken met behoeftes en emoties, die niet werden gehoord, gezien en erkend als kind, jouw innerlijke kind. ‘Innerlijk kind’ staat voor de onverwerkte emoties uit de eerste levensjaren, want naast fijne ervaringen heb je als kind ook pijnlijke ervaringen gekend. En meestal tot op de dag van vandaag hebben die onverwerkte ervaringen nog invloed.

Als jouw innerlijke kind niet gezien, niet gehoord of niet erkend werd, dan is de kans groot dat je deze behoeftes nog steeds tracht na te streven in je huidige leven en zo bots jij keer op keer -al is het telkens op een andere manier- op diezelfde harde muur.

In je jongste kinderjaren (0-7 jaar) moet je brein namelijk op een korte tijd enorm veel leren. In deze jaren staat je ‘onderbewustzijn’ als het ware helemaal open; je bent maw súper ontvankelijk voor alles wat op jou af komt en je neemt het ook aan voor waar. Omdat je brein slim is, en omdat het geen tijd heeft om telkens opnieuw te moeten leren hoe je op bepaalde situaties moet reageren om te ‘overleven’, houdt je brein vast aan deze aangeleerde primaire overlevingsmechanismen.

Zo ontwikkel je bepaalde patronen om op ‘moeilijke en voor jou toen bedreigende situaties’ te reageren. Deze patronen hebben te maken met het fight-, flight- en freezemechanisme, die je jezelf hebt aangeleerd om gemakkelijk op -een voor jou- bedreigende situatie of op een traumatische gebeurtenis te reageren. Het is namelijk veel makkelijker om deze overlevingsmechanismen onmiddellijk voorhanden te hebben en om snel te kunnen reageren, dan het telkens opnieuw te moeten bedenken. want je hebt je verdere leven nog zoveel te leren! En kost je brein gewoon te veel energie.

‘Traumatische gebeurtenis? Is dat nu niet wat ver gezocht? Ik heb toch geen trauma’s ontwikkeld?’

Maar niets is minder waar. De kleinste triggers of woorden die je als kind hebt moeten aanhoren: ‘Jongens mogen niet wenen’, ‘Meisjes mogen niet boos zijn’, ‘Doe maar gewoon’, ‘Wees flink en luister’,…kunnen de aanzet zijn om een beperkende overtuiging of een bepaald overlevingsmechanisme te ontwikkelen. Op dat moment, in jouw kindertijd, heeft dat mechanisme jou geholpen. Je zal er als kind namelijk alles aan doen om door jouw opvoeders graag gezien te worden en zo leer je onbewust aan om patronen te ontwikkelen, die dat graag zien in stand houden, zodat jouw opvoeders voor je blijven zorgen en zodat je zal overleven. Op dat moment, als kind, hebben deze patronen jou inderdaad goed gediend. Maar in je volwassen leven dienen ze jouw huidige ik niet meer en kunnen ze jouw weg naar een gezond, gelukkig, liefdevol, energiek en succesvol leven belemmeren.

En nu het goede nieuws: je kan dit afleren en je kan leren om naar je innerlijke positieve mentor te luisteren!!Ja het gaat je veel oefening en bewustwording kosten en ja je gaat vallen, maar je gaat wel terug opstaan. Je gaat je grenzen moeten aangeven en je gaat andere mensen teleurstellen, maar wil jij jezelf voor de rest van je -nog lange- leven, blijven teleurstellen? Blijf je kiezen om naar je innerlijke criticus te luisteren en blijf je kiezen om jezelf te vullen met zaken die buiten jezelf liggen? Nee toch?

Luister dan naar je innerlijke kind, laat je onverwerkte emoties toe en leer je onderliggende behoeftes kennen. Kies bewust om je innerlijke ik te voeden en weet dat het goed komt.

🙏🏼🌺